999 – bezpłatny numer alarmowy Pogotowia Ratunkowego.
112 – numer alarmowy wszystkich służb w całej Polsce.
- Każde połączenie jest zapisywane w rejestratorze rozmów.
- Przyjmowane są wszystkie zgłoszenia.
- Dyspozytor dyżurny ma prawo sprawdzić zgłoszenie, dzwoniąc pod wyświetlany numer telefonu osoby wzywającej pomocy.
Wzywając pogotowie należy podać dyspozytorowi:
- imię i nazwisko osoby wzywającej i chorego,
- numer telefonu, z którego dzwonisz,
- dokładny adres, najkrótsza droga dojazdu,
- gdzie będziesz czekał na karetkę, jeśli to możliwe – podać charakterystyczny punkt odniesienia ( posterunek policji , kościół, Urząd Gminy, itp.).
Dyżurny dyspozytor wypytuje o te informacje, aby szybko ocenić, gdzie oraz jaki zespół ratownictwa medycznego wysłać.
Podczas oczekiwania na karetkę należy:
- udzielić choremu pierwszej pomocy, w miarę posiadanych umiejętności,
- przygotować karty informacyjne z leczenia (jeżeli pacjent takie posiada),
- sporządzić spis leków, które chory przyjmuje,
- przygotować dowód osobisty chorego oraz dokument ubezpieczenia
- odizolować zwierzęta (zamknąć je w osobnym pomieszczeniu), które przebywają w mieszkaniu
Chory trafia do najbliższego kompetentnego szpitala.
Tylko z niepełnoletnim pacjentem do karetki może wsiąść osoba towarzysząca. Z osobą dorosłą może wsiąść do karetki druga osoba pod warunkiem, że wyrazi na to zgodę kierownik zespołu wyjazdowego.
Odpowiedzialność zespołu ratownictwa medycznego kończy się z chwilą przekazania pacjenta pracownikom izby przyjęć szpitala.